srocze popoludnie... czyli nie samymi mazidlami czlowiek zyje ;)

Niestety sroczy urlop dobiega konca, czy mi sie to podoba czy nie,
od poniedzialku moge radosnie powrocic do pracy pfff...



I tak korzystajac z ostatnich wolnych dni, mimo niezbyt przyjaznej pogody wybralam sie wczoraj na Dult do Regensburga. Dust jest czym w rodzaju festu, jarmarku... ktory odbywa sie dwa razy w roku i na Bawarii jest rownie znany jak monachijski Oktoberfest, tylko troche mniejszy. Bardzo mi sie podoba bawarskie przywiazenie do tradycji i to nie wazne w jakim sie jest wieku... i wtedy najbardziej widac, ze mieszkancy tego landu sa przede wszystkim bawarczykami a dopiero pozniej niemcami. Od 5 -6 po poludniu zaczyna sie robic ciasno i pozniej znalezienie miejsca w namiocie graniczy z cudem a dookola pelno ludzi w tradycyjnych strojach, tego typu festy maja wyjatkowa atmosfere.

Wszechobecny jest jezyk bawarski, wiec na piernikowych sercach tez go nie moze zabraknac :)



Oprocz typowych wielkich namiotow, w ktoych sie imprezuje ;) ... kazdemu festowi towarzyszy wesole miasteczko z roznymi atrakcjami, ktore ciesza sie powodzeniem, nawet gdy na niebie wisza sine chmurzystka. Na szczescie bylo cieplo.

Na jesiennym Dulcie zawsze jest male kolo, na dodatek z otwartymi gondolami, wiec przy tej pogodzie nie za bardzo mialam ochote na przejazdzke. Na wiosennym jest o wiele wieksze i wtedy mozna poogladac okolice z gory... lacznie z widokiem na Dunaj i stare miasto.

I moj obowiazkowy punkt programu :)

Kazdy z namiotow ma swoja kuchnie i tu mozna zjesc typowe bawarskie potrawy ale tez nie moze zabraknac sera, ktory jest ulubiona przekaska przy piwie.

Weißbier czyli bawarskie biale piwo (jasne lub ciemne), do tego ser (Emmentaler i Bergkas, czyli ser gorski) posypane sola i pieprzem a do tego swiezo upieczony (jeszcze cieply) wielki precel.

Prost!