co sroka robi jak jej nie ma :)

 Pare razy padlo pytanie co ja robie, oczywiscie w sensie gdzie pracuje. Jakby nie bylo na te wszystkie zachcianki musze zarobic, niestety w lotka jeszcze nie wygralam, bogatych przodkow tez nie posiadam, pieniadze z nieba nie leca (a szkoda)... wiec nie ma to tamto pracowac trzeba. 

Na obrazku ponizej ja w stroju sluzbowym :)

Jak juz pare razy wspominalam jestem pielegniarka. Ale nie taka zwyczajna szpitalna, bo w Niemczech mamy troche wiekszy wybor miejsca pracy. Ja szkole zrobilam tutaj. Byla to trzy letnia wyzsza szkola zawodowa, zakonczona panstwowymi egzaminami. Moja szkola byla troche inna, wiec ja mam dwa zawody, drugi to typowa geriatria. I to tej pory jak sobie wspominam nauke anatomii i tej calej laciny oczywiscie po niemiecku... to moje trzy wlosy na glowe staja deba i pewnie gdyby nie to, ze farbowane to dalo by sie zobaczyc, ze sa juz siwe. Ale przezylam i bylam jedna z lepszych w mojej klasie, co swiadczy, ze polak potrafi (jak chce). 

Wracajac do tematu... jak juz pisalam mam sporo mozliwosci  i oprocz szpitali, specjalistycznych klinik, sa jeszcze wszelkiego rodzaju cenrta rehabilitacyjne, domy seniorow i ambulatoryjna opieka nad pacjentami, ktorzy sa we wlasnych domach, czyli w wolnym tlumaczeniu pielegniarki na kolkach. I ja sie do tego ostatniego rodzaju zaliczam.

Pracuje dla Bawarskiego Czerwonego Krzyza. Tutaj instytucje jak Caritas i CK robia troche wiecej jak tylko samo istnienie i udzielanie sie w sytuacjach kryzysowych. Tu gdzie pracuje cale pogotowie podlega pod CK a do tego parenascie innych "rzeczy". My (czyli ja i moje 6 kolezanek) zajmujemy sie pacjentami, ktorzy wymagaja opieki medyczniej (i nie tylko) ale moga przebywac w domu. Ogolnie robimy to samo co musi robic pielegniarka w szpitalu, aczkolwiek czasami musimy byc bardzo pomyslowe i trzeba umiec sie dopasowac do sytuacji... bo ludzie sa rozni. 

Na zdjeciu ponizej moje sluzbowe auto, nazawane przeze mnie pieszczotliwie "Bierdose", glownie dlatego ze jest to najprostsza wersja jaka istnieje i oprocz podstawowych rzeczy, ktore w aucie potrzebne sa do tego zeby jechalo... to nie ma nic, wiec jakby nie bylo jest to kupa blachy na 4 kolkach. Aczkolwiek bardzo je lubie, bo mimo tych paru nedznych konikow, ktore tam posiada pod maska to jest lekkie (bo puste) wiec zrywne i do jazdy po miescie sie nadaje a do tego nieduze, wiec sie wszedzie nim wepchne.

Pielegniarki w Niemczech niestety tez sa slabo oplacane ale ogolnie jestesmy chyba na calym swiecie niedoceniane. Na szczescie mi sie trafilo dobrze, bo CK jest na tyle duza instytucja, ze posiada cos co w Niemczech ma dosc sporo do powiedzenia a mianowicie rade pracownicza/zakladowa, ktora walczy o prawa pracownika i nie daje nam krzywdy zrobic. Zarobki mamy wg taryfy, wiec tu duzo sie nie da wywalczyc... stawka wzrasta z wiekiem. Weekendy, swieta i praca po 20.00 maja inna wyzsza stawke za godzine. Do tego dostajemy dodatkowa pensje "wakacyjna" i "swiateczna" ... cos o czym pracujacy w prywatnych firmach przewaznie moga zapomniec. Do tego ja aktualnie mam 30 dni urlopu i nie ma zmiluj sie, musze go w danym roku dostac, bo inaczej pracodawca moze miec problemy. Jeszcze jednym plusem jest to, ze nie mam zmian tak jak w szpitalach (rano - poludnie - nocki) ... ja wstaje codziennie o tej samej porze, z ta roznica, ze ca. 10 razy w miesiacu mam podwojna zmiane, czyli oprocz porannej mam popoludniowa z paroma godzinami przerwy miedzy nimi.

Lubie moja prace. Jestem niezalezna, nikt mi nie wisi na glowie... wiadomo mam spora odpowiedzialnosc ale to mi akurat nie przeszkadza. Nigdy nie jest nudno, mam fajne widoki za oknem, ktore ciagle sie zmieniaja ;) ... to, ze moge w jakis sposob innym pomoc, daje mi spora satysfakcje, tym bardziej jak widze, ze nasi pacjenci i ich rodziny sa wdzieczni za nasza pomoc (co zreszta tez niemalo koszuje).

 I nawet jak czasami padam na ryjek i nienawidze wstawania o 6 rano (szczegolnie zima), to ciesze sie, ze zdecydowalam sie na ten zawod. Wczesniej w Polsce pracowalam jako zwierze biurowe, na roznych stanowiskach sekretarsko - asystenckich i prawde mowiac czesto mnie to smiertelnie nudzilo, nawet gdy siedzenie w biurze w okreslonych godzinach pracy, z wolnymi weekendami jest poczatkowo kuszace... to nie bylo nic dla mnie. Ja musze byc w ruchu, cos sie musi dziac... bo inaczej usycham.

To byloby na tyle prywaty, mam nadzieje, ze was nie zanudzilam.

:)